FLORA

Obszar objęty opracowaniem stanowi fragment parku miejskiego zlokalizowanego w
południowo-wschodniej części miasta na działce ewidencyjnej nr 10/14 o pow. 79048 m 2 .
Teren zamyka ulica od zachodu Hallera o nawierzchni asfaltowej będąca główną osią
komunikacyjną miejscowości, od wschodu ulica Parkowa, od północy aleja Wigury, a od
południa cmentarz wraz z ulicą Cmentarną. Teren parku nie jest ogrodzony. Na terenie
parku znajduje się niewielka siłownia o nawierzchni gruntowej i trawiastej wyposażony w
kilka urządzeń do ćwiczeń.

​

Na objętym opracowaniem terenie znajduje się fragmentem parku miejsko-leśnego wpisanego do

Kujawsko – Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Toruniu.

​

Teren jest pozostałością zbiorowiska leśnego, w którego składzie przeważają stare okazy
drzew sosna pospolita, dąb szypułkowy i dąb bezszypułkowy, klon pospolity oraz klon jawor.
Domieszkę drzew parkowych, wprowadzonych podczas przebudowy lasu w park miejski, stanowiły
gatunki rodzime: klon pospolity, klon jawor, jesion wyniosły; introdukowane (obcego
pochodzenia): robinia biała (akacjowe), kasztanowiec biały (zwyczajne); hodowlane, którymi
są lipa szerokolistna oraz lipa drobnolistna, lipa krymska. Pozostałe gatunki drzew to:
glediczia trójcierniowa, modrzew europejski, jarząb szwedzki, grab pospolity, topola biała,
klon jesionolistny, klon polny. Warstwa krzewów jest skąpa, tworzą ją głównie niepełne
żywopłoty utworzone z tawuły, ligustru pospolitego, śnieguliczki, jaśminowca oraz ich
niewielkie grupy.

​

Projekt przewiduje usunięcie niezbędnej ilość drzew z obszaru wykonywanych robót.
Zachowanie niektórych drzewostanów oraz wraz z nowymi nasadzeniami, dzięki temu
zwiększy się pochłanianie latem energii słonecznej, retencję i filtrację wody na obszarze
projektowanym co zapobiegnie powodziom.

​

Teren parku stanowi wydłużony, zwężający się w kierunku północnym klin. Atrakcyjnym
elementem parku jest zmodernizowany zbiornik wodny oraz plac zabaw. Natomiast na
projektowanym terenie znajduje się siłownia miejska.
Część parku, która wchodzi w skład opracowania pierwotnie była lasem. Teren został
zaadoptowany jako park w 2 poł. XIX w., a przekształcony 1 poł. XX w. Od 1920 roku parkiem
opiekowało się Towarzystwo Upiększania Miasta Grudziądza. Rozpoczęli oni wysadzanie
drzew i krzewów, wzorowali się oni na parkach w angielskim.
Kompozycję układu komunikacyjnego oparto na funkcjonujących w parku swobodnych
alejach.